دانشگاه دريانوردی وعلوم دريايی چابهار زيرنظر IMO و منطبق با استاندارد STCW 2010 بوده و دارای گواهينامه ISO از موسسه TUV NORD اروپا می‌باشد و در زمينی به مساحت حدود 42 هکتار درشمال شرق چابهار درکنار ساحل زيبای خليج چابهار و دريای عمان قرار داشته و ازجمله دانشگاه‌های تحت پوشش وزارت علوم، تحقيقات و فناوری می‌باشد. اين دانشگاه درسال 1355 با همکاری دانشگاه سات هامپتون انگلستان و دانشگاه سيستان و بلوچستان (تحت عنوان دانشکده دريانوردی و علوم دريايی چابهار) جهت تربيت نيروی متخصص ناوگان دريايی کشور تاسيس شد. مديريت و راهبری آن توسط پرسنل و مدرسين انگليسی انجام می‌گرفت. درسال 1357 با پيروزی انقلاب شکوهمند اسلامی ايران کليه پرسنل خارجی، دانشگاه را ترک نموده و کليه امور به استادان ايرانی محول شد.

درسال 1362 يعنی پس‌از انقلاب فرهنگی اولين دوره دانشجو ازطريق کنکور سراسری دراين دانشگاه پذيرفته شدند. اين دانشگاه درسال 1381 از دانشگاه سيستان و بلوچستان منفک گرديد و بعنوان يک مرکز آموزش عالی دريانوردی و علوم دريايی مستقل کار خودرا تا سال 1384 ادامه داد و از تيرماه سال 1384 از مرکز آموزش عالی به دانشگاه ارتقا يافت و رشته‌های جديد مهندسی کشتی‌سازی، مهندسی الکترونيک و مخابرات دريايی و مهندسی شيلات نيز به رشته‌های قبلی اضافه گرديد. درحال حاضر تمام دروسی که قبلا توسط استادان خارجی تدريس می‌شد اينک توسط استادان ايرانی من جمله فارغ التحصيلان ممتاز اين دانشگاه که دکترای خود را با استفاده از بورس همين دانشگاه در خارج از کشور اخذ نموده‌اند، ارائه و مديريت می‌شود.